ನನ್ನ ಹೆಸರು ಪ್ರೇಮಾ, ವಾಣಿಜ್ಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಪದವಿಯನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ. ಕಳೆದ ೩ ವರ್ಷದಿಂದ ನಾನು ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ನಾವು ಮದುವೆಯಾಗಲು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಕುಟುಂಬದವರನ್ನು ಒಪ್ಪಿಸಿ, ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಮದುವೆಯೂ ನಿಶ್ಚಿಯವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಮದುವೆ ನಿಶ್ಚಿಯವಾದ ನಂತರ ನನ್ನ ಹುಡುಗ ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಈ ಹಿಂದೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಫೋ಼ನಿನಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲಸ ಇದೆ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಫೋ಼ನ್ ಕಟ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ. ಆಗ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಕೋಪ ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ಆತನೊಂದಿಗೆ ಕೆಲವು ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ವಿಚಾರಗಳಿಗಾಗಿ ಜಗಳಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆತ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಕಡಿಮೆ ಸಮಯವನ್ನು ಕೊಡತೊಡಗಿದರಿಂದ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಬೇಸರವಾಗುತಿತ್ತು. ನನ್ನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ ಎಂದೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಕಿರಿಕಿರಿ ಎನಿಸತೊಡಗಿತ್ತು. ಈಗಲೇ ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಇಷ್ಟು ಅಸಮಧಾನಗಳು ಬರುತ್ತಿವೆ ಮುಂದೆ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತವೆ ಎಂಬುದರ ಬಗೆಗೆ ಗೊಂದಲ, ಆತಂಕಗಳು ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡಲಾರಂಬಿಸಿತು.
ಈ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯ ಸಲಹೆಯಂತೆ ನಾನು ಯುವ ಸ್ಪಂದನ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಫೋ಼ನ್ ಮೂಲಕ ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದೆ. ಅವರು ನಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನು ಯುವ ಸ್ಪಂದನ ಕೇಂದ್ರಕ್ಕೆ ಬರುವಂತೆ ಸೂಚಿಸಿದರು. ಅಲ್ಲಿನ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರು ನನ್ನನ್ನು ಹಾಗೂ ನನ್ನ ಹುಡುಗನನ್ನು ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಕರೆದು ಸಮಸ್ಯೆ ಏನೆಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡರು.
ನಂತರ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಜೊತೆಯಾಗಿ ಕೂರಿಸಿ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವಿನ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳ ಕುರಿತು ಚರ್ಚಿಸಲಾಯಿತು. ಹೀಗೆ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಅವರು ಅಗತ್ಯವಿದ್ದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕೆಲವು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಅನಿಸಿದ್ದನ್ನು ನನ್ನ ಹುಡುಗನ ಮುಂದೆ ಹೇಳಿಕೊಂಡೆ. ಆಗ ಆತನು ಮದುವೆ ಸಂಬಂಧಿ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ನಿರತವಾಗಿರುವುದಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದ. ಆ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರು ನನ್ನ ತಪ್ಪನ್ನು ಅರಿವು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಹಾಯವಾಗುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ನಡುವಿನ ಮಾತುಕತೆ ಮುಂದುವರೆಸಲು ಸಹಕರಿಸಿದರು. ಹೀಗೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರು ನಮಗಿಬ್ಬರಿಗೂ ಮಾತನಾಡಲು ಹಾಗು ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಅವಕಾಶ ನೀಡಿದರು. ಅದರಿಂದ ನನಗೆ ನನ್ನ ಹುಡುಗ ಮದುವೆಗೆ ತಯಾರಿಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ನಿರತವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ನನ್ನ ಜೊತೆ ಫೋ಼ನಿನಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಾತನಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿತು. ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡದೆ ಅಗತ್ಯವಿರುವ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಪರಸ್ಪರ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳದೇ ಇದ್ದುದರಿಂದ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯ ಸೃಷ್ಟಿಯಾದವು ಎಂದು ಮನವರಿಕೆಯಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಬಾಂಧವ್ಯವನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಯುವಸಮಾಲೋಚಕರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಿಂದ ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆವು. ಯುವ ಸ್ಪಂದನ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಪಡೆಯದಿದ್ದಲ್ಲಿ ನಾವು ಇಂದು ಒಂದಾಗಿ ಈ ರೀತಿ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವೇನೋ. ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ಯುವ ಸ್ಪಂದನಕ್ಕೆ ಋಣಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.
